Dhaulagiri

Dhaulagiri, majestatyczny szczyt Himalajów, przyciąga wspinaczy z całego świata swoją potęgą i trudnościami technicznymi. Niniejszy artykuł zawiera wnikliwy przegląd wyzwań związanych z pokonywaniem tej jednej w swoim rodzaju góry.

Dhaulagiri – informacje

Dhaulagiri to masywny szczyt górski w Nepalu, który jest częścią Himalajów Środkowo-Zachodnich. Góra ta zbudowana jest głównie z granitów i łupków. Granity, tworzące grań i będące głównym składnikiem masywu, charakteryzują się dużą twardością i odpornością na erozję, co sprawia, że góra jest niezwykle trwała. Łupki, z kolei, są bardziej łamliwe i mają wyraźną foliację, wpływając na sposób, w jaki góra podlega erozji i formowaniu się osuwisk. Dhaulagiri wyróżnia się swoją imponującą sylwetką, dominującą nad okolicznym krajobrazem, zwłaszcza nad doliną Kali Gandaki.

• Położenie: Nepal, Himalaje Środkowo-Zachodnie
• Wysokość: 8167 m n.p.m.
• Pasmo górskie: Himalaje

Dhaulagiri – historia wejść

Dhaulagiri, jest jednym z najbardziej wymagających ośmiotysięczników. Jego zdobycie stanowi wielkie wyzwanie dla wspinaczy z całego świata. Historia wejść na Dhaulagiri jest pełna dramatycznych i heroicznych momentów. Pierwsze wejście miało miejsce 13 maja 1960 roku, a od tego czasu wielu śmiałków próbowało zdobyć wierzchołek, zmagając się z ekstremalnymi warunkami pogodowymi oraz trudnościami. technicznymi Wśród zdobywców tej góry znajdują się zarówno zespoły narodowe, jak i indywidualni wspinacze, którzy dokonali niezwykłych osiągnięć w historii himalaizmu.

• 13 maja 1960 – Pierwsze historyczne wejście na Dhaulagiri była to wyprawa szwajcarsko-austriackiej ekspedycji, w skład której wchodzili Kurt Diemberger, Albin Schelbert, Nyima Dorje, Nawang Dorje, Michel Vaucher i Hugo Weber oraz szerpowie. Wspinali się bez użycia dodatkowego tlenu. Uczestniczyli w niej również Jerzy Hajdukiewicz i Adam Skoczylas.
• 21 stycznia 1985 – Andrzej Czok i Jerzy Kukuczka – pierwsze wejście zimowe. Wyprawa polska zmierzyła się z ekstremalnie niskimi temperaturami i silnym wiatrem, ale osiągnęła wierzchołek bez użycia dodatkowego tlenu.
• 18 maja 2008 – Wyprawa hiszpańska, kierowana przez Carlosa Sorię, zdobyła szczyt w stylu alpejskim, również bez użycia dodatkowego tlenu, co podkreślało ich wytrzymałość i umiejętności.
• 23 maja 2010 – Peter Diener, wspinacz z Niemiec, dokonał wejścia na szczyt jako część większej międzynarodowej wyprawy. Wspinacze używali butli z tlenem ze względu na trudne warunki pogodowe.
• 25 maja 2023 – Japońska wyprawa zdobyła Dhaulagiri, korzystając z nowoczesnego sprzętu i zaawansowanych technik wspinaczkowych, co pozwoliło im na bezpieczne wejście i zejście, mimo kapryśnej pogody w Himalajach.

Ile kosztuje wejście na Dhaulagiri?

Planując wyprawę na Dhaulagiri w Nepalu, należy uwzględnić szereg czynników, które wpłyną na koszty całej ekspedycji. Warto zacząć od opłaty za pozwolenie na wspinaczkę, która może być znaczącym wydatkiem. Należy również wziąć pod uwagę koszty transportu do Nepalu, a następnie do okolic Kali Gandaki, gdzie znajduje się baza wypadowa na szczyt. Niezbędne będzie również zakupienie odpowiedniego wyposażenia wspinaczkowego, takiego jak sprzęt alpinistyczny i odzież techniczna. Oprócz tego, warto uwzględnić koszty przewodnictwa i wsparcia w trakcie wyprawy, zwłaszcza jeśli decyduje się na wyprawę kierowaną. Dodatkowo, trzeba brać pod uwagę opłaty za zakwaterowanie, wyżywienie oraz ewentualne leki czy opiekę medyczną. Nie można zapomnieć również o dodatkowych kosztach związanych z przewożeniem sprzętu, organizacją transportu, a także ewentualnymi nieprzewidzianymi wydatkami.

Dhaulagiri a aklimatyzacja i atak szczytowy

Wspinacze często planują pobyt na niższych obozach aklimatyzacyjnych, aby umożliwić organizmowi adaptację. Podczas aklimatyzacji ważne jest unikanie nadmiernego wysiłku, aby nie narażać się na niebezpieczeństwo choroby wysokościowej. Atak szczytowy na Dhaulagiri wymaga nie tylko fizycznej siły, ale także umiejętności taktycznych i zdolności do podejmowania szybkich decyzji. Wspinacze muszą być przygotowani na ekstremalne warunki pogodowe i szybkie zmiany atmosferyczne, które mogą wpłynąć na powodzenie wyprawy. Ważne jest również, aby uczestnicy wyprawy mieli dostęp do odpowiedniego sprzętu i wsparcia, które zapewnią im bezpieczeństwo i pomoc w razie potrzeby.

Czy w okolicach Dhaulagiri występują lawiny?

W okolicach Dhaulagiri, zwłaszcza na jego stromych stokach i grańach, lawiny mogą być powszechnym zagrożeniem dla himalaistów. Wysokość szczytu, oraz surowe warunki pogodowe sprzyjają formowaniu się oraz zsuwaniu śniegu i lodu. Szczególnie podczas gwałtownych zmian pogody, takich jak burze śnieżne czy odwilże, ryzyko lawin może znacznie wzrosnąć.

Dhaulagiri a Mount Everest – różnice

Podczas gdy Dhaulagiri osiąga imponującą wysokość 8167 m n.p.m., Mount Everest góruje nad regionem, sięgając 8848 m n.p.m, co czyni go najwyższą górą świata. Kolejną różnicą między nimi jest charakter wspinaczki – podczas gdy Dhaulagiri jest zwykle uznawany za technicznie trudniejszy szczyt ze względu na strome, skaliste ściany i wyraźne ryzyko lawin, wspinaczka na Mount Everest wymaga przede wszystkim wytrzymałości fizycznej i psychicznej, jak również umiejętności radzenia sobie z wysokością. Inną istotną różnicą jest popularność obu szczytów wśród zainteresowanych – choć Dhaulagiri przyciąga doświadczonych alpinistów poszukujących wyzwań, to jednak Everest cieszy się większą sławą i przyciąga zarówno profesjonalistów, jak i amatorów, którzy marzą o zdobyciu najwyższego szczytu świata.